Pokolenie Ikea

Pokolenie Ikea
Przeskocz do treści
  • Brud
  • Seria „Pokolenie Ikea”
    • Książka Pokolenie Ikea
    • Książka Pokolenie Ikea Kobiety
  • Piotr C.
  • NOWA KSIĄŻKA #TO O NAS
Opublikowany 5 listopada, 20135 listopada, 2013 Autor panikea

Zabezpieczony: Nie lubię was

Treść jest chroniona. Proszę podać hasło:

Share this:

  • Tweet
  • E-mail
  • Share on Tumblr

Podobne

Zamieszczone w miekkie flety, życieOtagowane listy

Zobacz wpisy

Poprzedni Jajka
Następny Ballada o plecaczku

Najczęściej czytane

  • Co to dzisiaj znaczy być mężczyzną, czyli dlaczego jesteśmy tacy popierdoleni
    Co to dzisiaj znaczy być mężczyzną, czyli dlaczego jesteśmy tacy popierdoleni
  • Mam kryzys wieku średniego
    Mam kryzys wieku średniego
  • Za czym tęsknią faceci?
    Za czym tęsknią faceci?
  • Moja nowa książka: Związki - instrukcja obsługi
    Moja nowa książka: Związki - instrukcja obsługi
  • Pięć pytań o mężczyzn, na które każda z was chciałaby znać odpowiedź
    Pięć pytań o mężczyzn, na które każda z was chciałaby znać odpowiedź

Możesz mnie polubić

Możesz mnie polubić

Zobacz mnie na Insta

Warszawa jest jak atrakcyjna 40 latka, która jednak najseksowniej wygląda nocą. Sofia jest przy niej jak 40 latka, która nie akceptuje upływu czasu i walczy ze swoim ciałem. Tu ostrzyknie, tu coś tam dostawi, spuści sobie trochę tłuszczu a twarz i usta jak pontony przykryje jaskrawym makijażem. Nie ma w tym umiaru, nie ma też gustu, Trochę Płock, trochę Radom, trochę Bydgoszcz, ale od najgorszej strony. Pojedyncze fragmenty Sofii, pojedyncze budynki bywają jednak piękne. Piękne jest też to, że wkoło pełno jest małych kawiarni, restauracji, ot na cztery a czasami dwa stoliki, prowadzonych przez całe rodziny. A najbardziej cudowne jest tu żarcie, dostępne w doskonałej jakości na każdym kroku. Ceny tak o 1/3 niższe niż w WWA a nawet więcej. Z tych kulinarnych wypadów najbardziej zapamiętałem jak  na wyjeździe siedzieliśmy w sklepie mięsnym połączonym z wyszynkiem, na dodatek halal, czyli dla religijnych muzułmanów, bez wieprzowiny, bez spożywania krwi i bez alkoholu. Kiedyś, przed II wojną światową coś takiego było u nas w Warszawie. Choćby Pod Ryjkiem koło Krakowskiego Przedmieścia, gdzie ludzie w jednej sali kupowali mięso, a w drugiej jedli serdelki i kotlety wieprzowe pod zimna wódkę. Zamówiliśmy na migi u rzeźnika (nauka języków obcych jak widać do niczego się nie przydaje) kilka szaszłyków, trochę hummusu, dużo sałatki szopskiej, dostaliśmy do tego pajdy świeżego chleba, kilka butelek ayranu i pochłanialiśmy to żrąc z gigantycznym apetytem, gdzie pomidory pękały pod zębami, smaki mieszały się w ustach, a każdy z nich do siebie pasował. Przez pół godziny słychać było tylko siorbanie i mlaskanie. A później poszliśmy do pewnej podłej budy, gdzie dosiadł do nas się stary Bułgar. On jadł zupę z połową bochenka chleba, my piliśmy rakiję z plastikowych kubków. O imponującym kulinarnie przebiegu wyjazdu niech zaświadczy fakt, ze towarzyszący nam mecenas L, gdy zaczynał podróż ważył kilogramów 103, po powrocie do domu już 107. Tym samym rachunki jego klientów solidnie wzrosną, wszak za mecenasa płaci się od kilograma. PS. Słowa "cztery sekundy ciszy" wygłasza mecenas M. w perfidny sposób się że mnie nabijając co mu jednak wybaczam.

Archiwum

Śledź mnie

RSS Feed

Follow Pokolenie Ikea on WordPress.com
Blog na WordPress.com. Autor motywu: WordPress.com.
  • Brud
  • Seria „Pokolenie Ikea”
  • Piotr C.
  • NOWA KSIĄŻKA #TO O NAS
loading Anuluj
Wpis nie został wysłany - sprawdź swój adres email!
Email check failed, please try again
Przykro nam, ale twój blog nie może udostępniać wpisów przez email.