Jestem w takim wieku, że dookoła mam wielu kumpli, którzy właśnie płynnie przechodzą z pierwszego poważnego związku w drugi, oczywiście bardzo poważny, a jak ktoś się już rozpędził to nawet trzeci, i ten także jest bardzo poważny. O ile jeszcze ten pierwszy to miał być na wieki, do końca, aż po tę bieloną brzozę, która będzie stała na ich wspólnym grobie, tak już przy kolejnych ta determinacja nie jest tak potężna. Ta ludzka strona ich osobowości bardzo mnie ujmuje.
W byciu z kimś na dłużej pewne są dwie rzeczy: weźmiecie ślub/zamieszkacie ze sobą, albo się rozstaniecie.
Jest takie powiedzenie, że ludzie uczą się na błędach. Ja się z nim nie zgadzam i zgadzam jednocześnie. Ludzie popełniają cały czas te same błędy licząc, że jednak tym razem rezultaty ich działań będą zupełnie inne.
Mam na przykład dobrego kumpla, który ma skłonność do cycatych blondyn z tipsami. Z pierwszą tego typu, od razu zawarł nawet związek małżeński. To była miłość jak nic. Jemu podobało się jej mieszkanie. Jej krój jego garniturów. Ona lubiła chodzić razem z nim do klubów, on wielbił spojrzenia facetów, jakimi ją obcinali. Czuł się dzięki temu bardziej męski.
W rozstaniu, owszem, przyznaję, miał swój udział fakt, że wrócił pewnego dnia do domu i znalazł na swoim łóżku żonę, bardzo energicznie zaspokajaną przez jej kolegę z pracy, w pozycji określanej jako „na pieska”. I w całej tej sytuacji najbardziej go ubodło nie to, że ona mu dała, ale to, że ten facet używał jego ulubionego szlafroka. Kumpel zareagował bardzo po polsku, czyli alkoholizmem. I my wtedy wypiliśmy bardzo dużo wódki pod pomnikiem szczęśliwego psa na Polu Mokotowskim i – nie żartuję, tak naprawdę było – a rok później była już partnerka numer dwa.
Ta dla odmiany też miała duże cycki i tipsy, które ekstatycznie wbijała mu w plecy w początkowej fazie związku, czyli przez mniej więcej dwa miesiące. A później pewnej niedzieli rzuciła w niego patelnią z jajecznicą, spakowała się i wyszła. Kumpel był przekonany, że to przez te cycki i tipsy, i że laski z tipsami i cyckami są zwyczajnie pierdolnięte. I chyba myśli tak do tej pory, choć właśnie umawia się z kolejną blondynką z cyckami, która dziwnym trafem wygląda jak klon dwóch poprzednich.
To triumf nadziei nad doświadczeniem.
Kumpel nie bierze pod uwagę, że jego panie są korpobiurwami, nastawionymi przynajmniej przez najbliższe 10 lat na karierę, że uwielbiają wracać do domu o czwartej rano, bo wtedy czują, że żyją, że chcą żyć, oddychać, podróżować, tańczyć i kochać się do świtu.
I chcą to robić właśnie teraz, kiedy są młode i kiedy wino smakuje tak cudownie.
I trudno im z tego faktu robić jakikolwiek zarzut.
Mój kumpel, okazując typowy męski egoizm chciał, zaś, coś pomiędzy dziwką, a gosposią. Ładnej kobiety, która wróci do domu o godzinie 17, zrobi mu obiad, loda, a później urodzi dziecko. Te priorytety jakby się, kurwa, trochę rozjeżdżały.
Miłość to spacer. Małżeństwo to marsz
Kiedyś mówiłem ludziom rzeczy, które chcieli usłyszeć, aby być lubianym. Teraz mówię rzeczy, które myślę, tak aby być szczerym względem siebie. Nauczyłem się, że jest bardzo ważne, aby umieć wyrażać siebie.
Swoje oczekiwania.
Swoje pragnienia.
Swoje plany.
Jak to mi powiedziała kiedyś bardzo ładna kobieta, chwilę po tym, jak już zrobiła wszystko, co może robić młoda kobieta w wysokich szpilkach, aby tylko pocieszyć mężczyznę: „Miłość to spacer, małżeństwo to marsz”.
W upale.
Z plecakiem.
Pod górę.
Ze skurczonymi jajami.
Po czym wróciła do swojego męża, a ja nalałem sobie koniaku i zacząłem zastanawiać się nad tym dylematem.
Ludzie coraz częściej zawiązują związki, karmiąc się złudzeniami na swój temat. Jedna i druga strona udaje kogoś, kim nie jest, aby tylko wypaść lepiej w oczach tej drugiej osoby. Kobieta i mężczyzna nie są ze sobą, ale ze swoimi wyobrażeniami. Przypomina to sytuację, kiedy ktoś usiłuje wyrobić sobie opinię na czyjś temat, śledząc jego profil na Instagramie i Facebooku. Niby prawda, niby tyłek się zgadza, niby twarz i cycki podobne do tych ze zdjęć, ale jakoś w realu całkiem inne. I w oczach, jak się głębiej popatrzy to jest tylko niepewność i strach.
Ale na dłuższą metę samemu jest trudno. Kogoś się, więc, do swojego świata wpuszcza, przez moment jest ulga, a później okazuje się, że nagle w tym naszym świecie powstał tłok i że trzeba trochę przewietrzyć pomieszczenia.
Poza tym kobiety nie szukają wymarzonego faceta. One często szukają jakiegokolwiek faceta, a później jak go już mają to chcą go przerobić na wymarzonego.
Więc 36,7 proc. nowo zawieranych małżeństw kończy się rozwodem.
Po tym jak już wypiłem ten koniak, wysnułem kilka pytań dla osób świeżo rozpoczynających tzw. poważny związek. Generalnie to można je zadać i sobie i partnerowi i niestety tak to wygląda, że czasami już jedna odpowiedź potrafi wprowadzić obie strony w zakłopotanie.
1. Gdzie widzicie się za 5 lat?
Wiem, to brzmi jak z tandetnej rozmowy kwalifikacyjnej. Jakie ma pani hobby? – pyta przesłuchujący. Robótki ręczne. – odpowiada ona i trudno w takiej sytuacji nie myśleć o seksie.
Ale może on widzi się za te pięć lat, dajmy na to, w porsche u boku 20-letniej szczupłej wydry i nie chodzi o waszą opiekunkę do dziecka, którą właśnie odwozi do domu. Albo ona chce wrócić z Warszawy/Krakowa/Poznania do swojego rodzinnego miasta, otworzyć prywatną praktykę lekarską i sadzić iglaki, kiedy on pragnie zostać tu gdzie jest.
Ludzie mają plany na przyszłość, mają swoje marzenia. I jeśli muszą z nich rezygnować dla swojego związku, to zwyczajnie będą nieszczęśliwi. Zawsze to podkreślam: osoba, z którą jesteśmy ma nas motywować do tego, abyśmy byli lepsi, abyśmy wychodzili ze swojej strefy komfortu i spełniali swoje marzenia.
2. Czy lubicie rodziców drugiej strony i ile czasu z nimi będziecie spędzać?
Otóż mój Ziomek w samym rozkwicie swojej miłości od pierwszego włożenia poznał mamusię swojej ówczesnej partnerki. Z partnerką łączyły go zaawansowane plany, bo kupił nawet pierścionek za złotych polskich 3 tys. Czyli związek był już w początkowej fazie finalizacji. I świetnie pamiętam, że mamusia była bardzo sympatyczna, bo ją osobiście poznałem. Problem w tym, że w każdą sobotę rano, kiedy mój kumpel budził się, przeciągał, obserwował poranny wzwód i właśnie miał zamiar go użyć, słyszał pukanie przyszłej teściowej do ich drzwi. Zostawała u nich do późnego wieczora, i znowu powracała w niedzielę.
Na składane zastrzeżenia, partnerka odpowiadała ze zdumieniem: „Ale ty nie lubisz mojej mamusi???” Ziomek nawet tłumaczył, że on nic przeciwko mamusi nie ma, nawet lubi, ale steka też lubi, a nie je go od rana do wieczora. Poza tym, w sobotę rano z chęcią oglądałby czubek jej głowy między swoimi kolanami, a nie teściową.
Nie przekonał, piękny związek się rozpadł.
3. Jak załatwiacie kłótnie?
Znam kobiety, które – wkurwione – potrafią wbić facetowi nóż w tyłek. To erotyczny, choć krótkotrwały układ.
Nie ma ludzi, którzy się nie kłócą, a jeśli znacie takich, to dajcie mi namiar, co biorą. Kłótnie są dobre, kłótnie są oczyszczające, ale pod jednym warunkiem. Że nie chodzi w nich tylko o to, aby drugiej stronie dokopać. Jeśli ona/on cały czas będzie ci wytykać stare błędy, które ponoć zostały już wybaczone („A w 2010 zostawiłeś mnie samą na imprezie!”, „Dałaś dupy temu kretynowi.” „Owszem, dałam, ale nie miałam orgazmu”), to zwyczajnie jest to toksyczne.
Jeśli coś jest wybaczone, to jest załatwione. Jeśli ciągle nie jest wybaczone, to będzie narastać między wami.
Rysunek: Aleksandra Wysocka
4. Czy i kiedy chcecie mieć dzieci?
Czasami napiera na dziecko kobieta, coraz częściej robią to, jednak, mężczyźni.
Rzeczywistość jest taka, że są kobiety, które nie chcą mieć dzieci i w dupie mają, kto je będzie utrzymywał na starość. Owszem, przyjmują, że dziecko jest cudem, ale lepiej ten cud trzymać z daleka od niej. Nie potępiam, nie oceniam i nie osądzam. Wam radzę to samo. Ale nie widzę związku, w którym jedna strona chce mieć dziecko, a druga nie.
I teraz odmiana tego wyzwania: ile ma być tych dzieci? I kto będzie zmieniał pieluchy?
Rodzicielstwo to permanentny stan alarmowy. I większość osób mogłaby być świetnymi rodzicami, gdyby tylko mogła się wyspać.
5. Jak ważna jest dla was religia?
Czy będziecie razem, co niedziela, chodzić do kościoła, wychowywać dzieci w wierze katolickiej, chrzcić, posyłać na religię i takie tam?
Ja kawy i pacierza nie odmawiam. Ale religia, podobnie jak i aborcja, to kłótnia o wartości. Nikt nie dojdzie tutaj do porozumienia. To wartości zerojedynkowe. Jesteś na tak. Albo jesteś na nie. Ktoś w tym związku będzie musiał zamknąć się w sobie.
6. Jak ważny jest seks?
Jeśli na początku jest słabo i ona daje niczym dziewica orleańska i Matka Polka chroniąca partyzanta, zamykając oczy i ku chwale ojczyzny, albo on rozpina rozporek i sypie się z niego co najwyżej kasa i naftalina, to później będzie coraz gorzej. Seks będzie zastąpiony przez wory pod oczami i nieświeży oddech od kawy. Bo praca jest przecież święta.
Jeśli dla obydwojga seks jest mało istotny to oczywiście nie ma problemu. Jeśli jednak nie, to prędzej czy później pojawi się ktoś trzeci.
7. Jak podchodzicie do pieniędzy?
Jak się składacie na wspólne życie, jak traktujecie swoje długi i dochody? Wspólne konto? Odrębne konta?
Zaprawdę powiadam wam, nic nie potrafi tak spieprzyć dobrego związku, jak kłótnie o prozaiczną mamonę.
8. Jak wygląda wasza autonomia? Czy możecie wychodzić sami z domu?
To prosty test: czy puściłabyś swojego faceta na spotkanie z jego eks? Czy chciałabyś, aby on pozwolił ci na spotkanie z twoim byłym mężczyzną?
Trudne, prawda? To w rzeczywistości pytanie o to, jak bardzo zazdrosna jest druga osoba. Jeśli wkurwia się za każdym razem, kiedy wychodzisz sam/sama z domu, pyta za każdym razem do kogo dzwonisz, piszesz, wysyłasz sms, to znaczy, że będzie próbowała cię kontrolować. Będzie włamywać się do twojego komputera i do twojego telefonu. To, oczywiście, bierze się z kompleksów i braku pewności siebie, wyhodowanych jeszcze w młodości przez rodziców, w rodzaju: Dziewczynka powinna być szczupła i nie wstaniesz od stołu, dopóki nie dokończysz kartofli. Nikt w świecie, jednak, nie wytrzyma permanentnej inwigilacji. Coś takiego musi się skończyć nieszczęściem.
Miłość to za mało
I owszem, rozumiem, w związku chodzi przede wszystkim o miłość, która przezwycięży wszystko, nigdy cię nie opuszczę, nasz związek będzie dłuższy niż kredyt hipoteczny i takie tam. Ale żaden związek nie przetrwa, jeśli ludzie w nim nie potrafią ze sobą rozmawiać.
CHCESZ WIĘCEJ TAKICH OPOWIEŚCI?
Kup moją książkę „# To o nas”
To opowieść o miłości w czasach Tindera, Instagrama i Facebooka.
Tragikomedia o szukaniu spełnienia w sieci, na ulicy i w klubie.
Niepokojąca i drażniąca do bólu diagnoza współczesnych relacji.
Dotknij.
Przeczytaj.
Oceń.
https://www.empik.com/to-o-nas-piotr-c,p1212471028,ksiazka-p
Inspiracje: 13 Questions to Ask Before Getting Married
Pokolenie Ikea 
Takie pytania to stawiaja sobie ludzie juz z pewnym doswiadczeniem.mlodzi malo znajacy zycie bez zbednych pytan czesto pod wplywem hormonow tylko osiagaja pelne emocji zblizenia.potem z wiekiem gdybanie wypytywanie i taki stary kawaler istara panna sa juz zbyt zgorzkniali aby cos przezyc.mlodzi popelniaja najwiecej bledow ale emocje sa soczystsze i zwiazki ogniste a ze potem gasna plomienie.to oczywiste .ci co niby sa w dlugich zwiazkach sa czesto w nich sami i obcyvdla siebie
PolubieniePolubienie
?
PolubieniePolubienie
Mam wrażenie, że osoba, która napisała ten tekst nigdy kogoś nie kochała, albo kochała i została zraniona. Jestem w związku już piąty rok i nie wyobrażam sobie zadawania takich pytań na początku…obdzierania go z tego pięknego okresu jakim jest poznawanie sie ale w ten naturalny sposób. Taki kwestionariusz pytań moze i fajny do poczytania ale nie do wcielenia w zycie. Moglabym krok po kroku obalic kazde pytanie. Czesto komentowane „czy pozwolilabys na spotkanie z ex…”. Jesli byloby to spotkanie gdzies przy okazji przypadkowe a nie celowe to nie mialabym zadnego ale. Jesli obecny partner ma potrzebe spotkania sie ze swoim ex to mozliwe ze cos jest nie tak. Dlugi zwiazek to powazna inwestycja i kazdy chce zwrotu z inwestycji a nie utupienia czash i energii i emocji to zrozumiale. Ale to ciagla praca kompromisy.
PolubieniePolubienie
Nie trzeba dawać kwesionariusza do wypełnienia na pierwszej randce.
Ale zanim się powie sakramentalne „tak”, trzeba znać odpowiedzi na te pytania. Najprościej oczywiście rozmawiać. Jak się rozmawia o czymś więcej niż seks, impreza i co będzie na obiad, to takie tematy samoistnie normalnie wychodzą.
Związek to nie inwestycja, ale powodzenia 🙂
Dziwne pytanie z tym pozwalaniem, przecież jesteśmy dorośli. Możemy wetować coś, co wpływa na nas oboje, np. dzisiaj nie chcę, żebyś wychodził, bo ja mam zajęcia zaplanowane a ktos musi zostać z dziećmi 😉 Ale nie wyobrażam sobie zabraniać spotkania konkretnych osób. Poprosiłam tylko o jedno – jak sobie opowiadamy historie seksualne z przeszłości, to nie chcę znać imion ;P
Ja ex żonę! mojęgo partnera poznałam tydzień po nim. Akurat była impreza, gdzie byli wszyscy znajomi, zaprosił mnie, wyjaśnił sprawę z byłą. Są dobrymi przyjaciółmi. Niesamowicie zyskał w moich oczach pełną szczerością, bezkompromisowością w tej kwestii, oraz samym faktem, że ma z byłą dobre relacje – to wiele mówi o ludziach.
Ja z moim byłym teraz działam w wolontariacie, więc też często się spotykamy i nie ma problemu. Nie potrzebujemy zazdrości, żeby się czuć dobrze w związku.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Morzemy sie spotkac
PolubieniePolubienie
„Mam wrażenie, że osoba, która napisała ten tekst nigdy kogoś nie kochała, albo kochała i została zraniona.”
Skąd taki wniosek?
„Jestem w związku już piąty rok i nie wyobrażam sobie zadawania takich pytań na początku”
Jaki jest sens być z kimś w związku przez długi czas, jeśli różni was drastycznie kwestia posiadania dzieci? Po co w ogóle w taki związek wchodzić?
„Moglabym krok po kroku obalic kazde pytanie.”
Poproszę. Według mnie są fundamentalne przy budowaniu relacji opartej na tym by każdej osobie w związku było lepiej.
Kompromisy zabiją związki. Przecież wtedy obie strony nie są w pełni zadowolone. Nie lepiej poszukać rozwiązania satysfakcjonującego oboje?
No tak! Nie ma takiego, jeśli chodzi o posiadanie dzieci. Może dlatego warto od razu zadać pytania takie jak w tym wpisie?
Myślę sobie, że można się łudzić „romantycznością” przeżywania uniesień zamiast szczerze porozmawiać. Naprawdę można, ale potem nie powinno się dziwić, że nasza relacja to nie do końca jest taka jaka by nas w pełni satysfakcjonowała.
Większość ludzi przecież żyje w związkach „nie jest tak źle”.
Ale ja chcę być w związku „jest cudownie”.
No, ale większość nie może się przecież mylić 😉
PolubieniePolubienie
Morzemy sie spotkac
PolubieniePolubienie
Bywa, że kompromis jest potrzebny, gdy obie strony są przekonane do swojego punktu widzenia i nastąpiłby impas.
Oczywiście, że lepiej szukać rozwiązań dobrych dla obojga, tylko zwyczajnie – czasem takie rozwiązanie nie istnieje, jak w przypadku skręcić w lewo czy w prawo.
Wówczas trzeba iść prosto, ważne że razem i że obydwoje tego chcą.
Życie „to nie je bajka”
Wiadomo, że takie postawienie sprawy w wielu przypadkach uchroniłoby obie strony od złudzeń.
Ale nawet wtedy nie ma gwarancji, że się uda.
Bo związek nie zawiera się tylko na starcie, lecz buduje całe życie
I jeśli nie będzie się uważnym, to powstaną krzywe ściany.
A do tego żeby było dobrze potrzeba starań obydwu stron.
I tak – zdarza się, że księżniczka z bajki i książę siebie odszukają.
Nawet wtedy trzeba będzie dbać, dbać i dbać… Aby to co cenne pozostało i dodawać kolejne cegiełki, choćby diamentowe 😉
PolubieniePolubienie
Poza tym jeżeli zakladasz, co co jest tylko romantycznym łudzeniem się, to jaką masz szansę ziścić swoje marzenia??
Do tego – potrzeba niezachwianej wiary.
Tylko wtedy Twoje marzenia się spełnią
PolubieniePolubienie
Najłatwiejsze związki maja ludzie niedorozwinieci emocjonolnie. Ty nawet nie zrozumiałeś tekstu.
PolubieniePolubienie
Dlatego zmieniłabym tytuł wpisu na „8 pytań, które lepiej zadań zanim się z kimś zaręczysz/zanim weźmiesz z kimś ślub”. Wtedy wszystko pasuje idealnie 🙂
PolubieniePolubienie
Obaliłabyś każde z tych pytań chyba w oparciu swoje widzimisię, a nie przekonujące uzasadnienia. O spotkaniu z ex piszesz, że pozwoliłabyś gdyby było przypadkowe…gdyby było przypadkowe, to nie musiałabyś pozwalać lub też nie bo do niego po prostu by doszło…przypadkiem.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Czy rozumiesz pytanie „czy pozwoliłabyś” nie „jeśli twój partner napotka na swojej drodze przypadkiem swoją ex.” !
PolubieniePolubienie
Lepiej dowiedzieć się po np. roku, ze twoja partnerka w przeciwieństwie do Ciebie bie chce dzieci? Albo ty odmzawsze
Marzysz o domku na wsi a ona sobie tego nie wyobraża? A może tak bardzo kochasz ze poświecisz swoje marzenia o dzieciach o domku na wsi dla niej? Myślisz ze wtedy to się uda? Jak twoja partnerka będzie wiedziała ze może z Tobą zrobić wszystko? A jeżeli się od zgodzisz ona tez nie i będzie konflikt to się rozstaniecie – przez rok było wszystko ok a te podstawowe kwestie rozwaliły ten zwizek. Co do spotkania – jeżeli miałbyś za złe przypadkowe spotkanie z eks…sorry ale to chyba byłoby coś nie tak z Tobą. Zwykle spotkanie, na kawę, aby pogadać – nie regularne. Od tak. Pozwoliłbyś? Ja mojej kobiecie bym pozwolił i nie czuje się w tym momencie poiebany, jedynie jej ufam. Po twojej wypowiedzi stwierdzam ze ty bys nie pozwolił – i ok, szanuje i rozumiem ale może twoja partnerka myślałaby tak jak ja? ::) i co wtedy? :)Autor nie karze zadawać Ci pytań wprost, mówi na co zwrócić uwagę i co jest ważne. Ja jestem w związku 2 miesiące, mam 30 lat i stwierdzam ze mieliśmy już te rozmowy. Pokłóciliśmy się już nawet i szukaliśmy kompromisu. Te pytania wychodzą same, w komencie jak ktoś poważnie myśli o drugiej osobie, myśli aby związać się z nią na całe życie
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Kiedyś Piotrze napisałeś mi, że nikomu nic nie radzisz tylko opisujesz historie. A tu kolejny numer „Urody Życia” czy „Zwierciadła” ? Czytając takie poradniki czy artykuły w kolorowych gazetach gdzie wypowiadają się psycholodzy, socjolodzy i inni, zastanawiam się, ile osób z nich wierzy w to co pisze i ilu z nich stosuje we własnym życiu te wszystkie rady czy zasady. Czasem wydaje mi się, Ci wszyscy psycholodzy i inni tak jak księża uczą matki i ojców jak mają wychowywać dzieci. Człowiek jest tylko człowiekiem oczywiście można pisać wiele porad, zasad postępowania itd.. zresztą papier wszystko przyjmie ale czy z czystym sercem Piotrze możesz napisać, że chociaż raz udało Ci się te porady wdrożyć we własne życie ? Przyznam się, mi nie ale może to i dobrze. Z natury jestem cholernie zazdrosna, niedowartościowana, z potwornymi kompleksami, swojemu facetowi wypominam rzeczy z przed 20 lat, jestem strasznie pamiętliwa itd… ale mogę napisać jedno po 25 latach wspólnego małżeństwa wiem, że w życiu trzeba postępować uczciwie i tak jak mówi serce i sumienie to wystarczy zamiast tysiąca poradników i zasad postępowania. Dopóki kieruje się sercem wszystko się udaje i życie szczęśliwie płynie dalej jak zaczynam wszystko obmyślać i kierować się czyimiś radami wszystko się rozpada a łódź płynie ku przepaści. Może jestem wyjątkiem nie wiem, może kiedyś spadnę w przepaść też tego nie wiem 🙂
PolubieniePolubienie
Wszystko to racja Elle ale zawsze trzeba mieć miękkie a może wrażliwe i współczujące serce i twardą dupę. Bo życie kopie jak prąd z rozj….ego kontaktu, bo życie to codzienne z problemami h….owe jest , bo ludzie ,których spotykamy to nie samarytanie a czesto piłąci lub fałszywi celnicy swiadczacy przeciw nam.Bo los nasz jest niepewny i dziś lub jutro może kogoś zabraknąć nieważne jak wielkim rekinem czy płotka by był,Bo natury się nie oszuka a walka ze swoim instynktami może wielu przerosnąć. Bo nie ma człowieka którego fala grzechu nie sciągała by na dno .Bo wtedy darem jest ta pomocna dłoń .Bo darem jest gdy w zagubieniu i samotności stworzymy sobie swój świat i zajmiemy się czyms konstruktywnym
PolubieniePolubienie
Tak Lukrecjo ale to co napisałam dotyczy tylko mnie i mojej drugiej połówki. W stosunku do innych ludzi staram się być otwarta ale też mam instynkt samozachowawczy bo ludzie są różni. Oczywiście czasem dobrze jest poczytać poradniki może one otworzą nam oczy na jakieś sprawy ale tak jak napisałam, mi ich wdrażanie w życie nie wychodzi :(.
PolubieniePolubienie
Hym… Aż boję się to pisać, ale jestem z moim mężem w związku od 8 lat, mieszkamy razem od 5ciu i nigdy się nie pokłóciliśmy. Naprawdę. Zdarza się, oczywiście, że się nie zgadzamy, ale nigdy nie było kłótni i pretensji. Nigdy nie doszło nawet do krzyków. Zawsze jest to rozmowa na argumenty i wyjaśnienie co i dlaczego. Wszystcy zawsze chcą mi wmówić, że kłótnie są dobre, że pewnie to brak emocji, ale to bzdura. Moi rodzice odkąd pamiętam pokłócili się może ze trzy razy, ale zawsze było to przez osoby trzecie.
PolubieniePolubione przez 3 ludzi
Kurcze ale ten wpis jest mądry! brawo!
PolubieniePolubienie
patrze wokol i widze super fajne dziewczyny okolo 30.tki, wszystkie singielki, ladne, z normalna praca w biurze, kazda ze swoimi malymi kompleksami. I wszystkie w glebi duszy szukajace zwyczajnego fajnego faceta z ktorym moglyby spedzic fajnie czas, bo o calym zyciu to nikt glosno nawet nie mowi.
A ja siedze i slucham ich czasem i mysle jak moj zwiazek wyglada. Ciagla walka o to ze jestesmy z innych swiatow, ciagle obrazanie (czesciej jego na mnie bo znowu napisalam kolezance jakim to jest idiota bo sie staram a on nic nie docenia). Moja wina lezy w tym, ze mowie o nim innym bo sam nie chce ze mna rozmawiac. kazda proba konczy sie tekstem w stylu: przestan pieprzyc. Wiec zgadzam sie z podsumowaniem: milosc nie wystarczy. jestesmy tylko ludzmi ktorzy popelniaja bledy i jezeli ktos swoich w ogole nie dostrzega i nie chce sie zmieniac na lepsze- nie dla innych ale dla siebie- to czasem trzeba sie w koncu poddac, czyc nie?
PolubieniePolubienie
Rozpowiadasz wszystkim na około jaki to on jest „zly i niedobry”, a mimo to z nim jesteś? Nie rozumiem tego. Naprawdę, szczerze nie rozumiem.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Tak, zgadzam sie z Toba w 100%. I mowie na wlasnym przykladzie. Zakonczylam wlasnie prawie 4 letni zwiazek , serca pekla na pol , ale jezeli nie ma sie z kims przyszlosci i wgl tej przyszlosci sie nie widzi to nawet najwieksza milosc nie pomoze w zbudowaniu szczesliwego zwiazku. Trzeba wiedziec co jest dla nas dobre , a co tylko powierzchownie daje nam szczescie. Mozna byc szczesliwym albo moze wydawac sie ze jestesmy szczesliwi.
PolubieniePolubienie
ROZOWE OKULARY mam podobnie! Jestem z moim facetem od 10-ciu lat, z niewielkimi przerwami i doszliśmy do takiego etapu, że ciężko nam cieszyć się sobą i kłócimy się o bzdety. Najgorsze jest w tym wszystkim to, że w ważnych sprawach rozumiemy się, ale zabiają nas sprawy codzienne, błahe….Ale mój narzeczony też coraz mniej ze mną rozmawia, ucieka, wychodzi podczas rozmowy. Nie wiem jak do niego podejść i jak rozmawiać żebyśmy na nowo zaczęli się słuchać. Jasne, że nie jestem święta, ale ja potrafie szybko wybaczyć i chcę żyć dalej. To są zbyt drobne sprawy aby obrażać się dniami czy tygodniami.
Faceci, może wy mi wytłumaczycie co w takiej sytuacji zrobić, jak z nim rozmawiać?
PolubieniePolubienie
Od ostatniego zdania powinien zaczynać się wstęp. Brak chęci/umiejętności/zdolności do rozmów to niezaprzeczalny fakt rozpadu wszystkiego co zostało stworzone na dokładnie tych samych podstawach.
Nie rozmawiacie na początku, bo… (dopisz co Ci odpowiada).
Jeśli nawet rozmawiacie to częściej udajecie kogoś kim nie jesteście (jak w tekście).
Nie można stworzyć zgodnego związku bez podstawy jaką jest rozmowa.
Napisała po wielokrotnych rozstaniach z powodu braku rozmowy i ilości zazdrości zahaczającej o niebo.
Pozdrawiam 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Lubię Cię, chłopaku 🙂
PolubieniePolubienie
Też Was może Panowie wkurwiają laski na portalach randkowych które mają w opisie teksty „tylko jednak wiadomość dziennie”, „brak aktywacji”, „fotki za kredyty” itp ?
Czy w kraju jest aż tak bieda że szanowna księżniczka nie jest w stanie wydać kilkunastu złotych na aktywacje raz na miesiąc ? W takim razie może niech najpierw poszuka lepszej pracy a potem męża.
Jestem w stanie wydać na kobietę sporo jeśli jest tego warta, mogę pokrywać większość rachunków, stać mnie bo pracowałem na to lata, ale czemu te panie nie stać na odrobinę klasy ?
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Drogi Tra. Wszyscy wiedzą czego mężczyzna szuka na takim portalu bo przecież nie matki swoich pociech. Toteż 99% kobiet loguje się tam z tego samego powodu. A sponsoring jest tak modny i łatwo dostępny ze szanowne Panie lepszej pracy szukać nie potrzebują. Co do tekstu to sama bym chętnie zadała takie pytania potencjalnemu. Lubię jasne sytuacje. Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
To co napisałaś to są Twoje hipotezy, stwierdzenie „wszyscy wiedzą” to nie jest argument w żadnej dyskusji, chyba że podajesz przykład jakiś teorii z nauk ścisłych.
Masz rację, na portalach tego typu jest sporo sponsoringów, zazwyczaj jednak w opisie wspominają otwarcie o co chodzi ale nie o nich to było.
Ja pisałem o tzw „normalnych” dziewczynach, które wstawiają takie „rumuńskie” teksty 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Ja już kilka razy nieszczęśliwie się z kimś zadałam więc takich pytań zadaję sobie 200 co najmniej, bo szkoda później rzeżywać jeszcze raz to wszystko…
PolubieniePolubienie
Masz rację… pisze to dziewczyna. Trzeba rozmawiać , a nie liczyć na cud. Ja nie chcę mieć dzieci i mi trudno znaleźć rockowego, alternatywnego chłopaka, co jest dojrzały psychicznie, achociażby pracuje nad sobą i nie chce mieć dzieci. Marzenie. ?Mój bardzo poważny związek XD miał 5 lat i mnie wykończył.
JoanRebel,pamiętaj mnie, kiedyś przyjdę po autograf 😀
PolubieniePolubienie
Myślę, ze w tym przepisie nie ma miejsca na miłość, tu jest przepis na rozsądny związek bez niespodzianek w przyszłości. Miłość to gotowość do stanięcia na rzęsach aby kogoś uszczęśliwić i znam osoby, które zaczęły chodzić do kościoła, bo „ona” chodzi. Człowiek zakochany naprawdę „może iść za swoją miłością na kraniec świata” , bo tak jest.
Popęd i podobanie to nie miłość. Szukajcie miłości, a gdy przyjdzie – rozpoznacie i zrozumiecie, że nie można dać jej odejść, bo to najlepsze co człowieka spotyka.. – trzeba schować dumę do kieszeni, logikę i racjonalność, a także miłość własną – to jest jedyna nauka w tym temacie ode mnie.
Jakby człowiek wolał być z kimś niż sam, to niech skorzysta z tych 10 rad, ale to nie dotyczy miłości… wszak każdy wie, że miłość to rzadki kwiat..
PolubieniePolubienie
tfu, 8 rad
PolubieniePolubienie
Cóż, istnieją różne definicje miłości.
To co opisałeś to wg mnie nie jest miłość tylko zaślepienie. Jeśli ktoś zmienia siebie i swoje zwyczaje dla drugiej osoby, to gubi siebie samego. Nie chciałabym, żeby mój mężczyzna się do mnie w ten sposób dostosowywał.
Żeby kogoś naprawdę kochać, trzeba też kochać siebie. Wtedy i miłość i związek rozwijają się we wzajemnym szacunku.
To o czym mówisz to nastoletnie idealizacje, które produkują patologie, jeśli się z nich nie wyrasta.
Miłość nie jest binarna. Miłość nie spada jak grom z jasnego nieba. Miłość to jest wspólna droga, to uczucie, które się zmienia i rozwija z biegiem wspólnie spędzonych lat.
No ale wiesz, powodzenia 🙂
PolubieniePolubione przez 1 osoba
True 😉
PolubieniePolubienie
Jeśli miłość własna jest większa, to naprawdę nie kochasz , uwierz..
PolubieniePolubienie
Kiedys tez mi sie tak wydawalo. A teraz wcale mi nie przeszkadza, ze moj mezczyzna chce dbac i dba o mnie bardziej niz o siebie 🙂 o kant d…y roztrzasc te wszystkie nowomodne psychologiczne bzdety-musisz najpierw pokochac siebie zeby moc kochac kogos innego i najbardziej musi ci zalezec na sobie samym. Nie kazdego warto zmieniac. Zawsze chocby bedac w towarzystwie w jakiejs czesci dostosowujesz sie do niego. Cos tracisz a cos zyskujesz to nieuniknione-jezeli koniecznie chcesz to rozpatrywac w takich kategoriach.
PolubieniePolubienie
MALAB
Nigdzie nie mówiłam, że miłość własna ma być większa. Raczej równa, po prostu.
MHMMM
Dostosowanie się i kompromisy to oczywistość. Można kochać, ale nie można żyć w długotrwałym związku bez nich. Ale pewna elastyczność, to coś innego, niż kompletne dostosowanie się do drugiej osoby.
Nie teoretyzuję, piszę z perspektywy dojrzałego związku z dwójką dzieci.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Akurat zdarza się że miłość spada jak grom z jasnego nieba.
I trzeba być na to gotowym / gotową.
Jeżeli czegoś się samemu nie doświadczyło, nie można się o tym wypowiadać.
Tak bywa miłość jak grom, poraża całą swoją istotą
I wcale nie przeczy to temu, że nadal można ją pielęgnować i rozwijać się wzajemnie w związku.
PolubieniePolubienie
Jest tylko mały problem. Człowiek nie jest w stanie przewidzieć, że mu się z czasem odmieni. Ktoś, kto chciał pięcioro dzieci, po jednym pakuje walizki i się wyprowadza. Ktoś, kto marzył o podróżowaniu, zwyczajnie się zestarzał i teraz woli w domu ćwiczyć jogę. Ktoś, komu imponowały cycaste blondyny i imprezy, po 15 latach stwierdzi, że jednak woli grubą Kachnę z biblioteki, która ostatni raz na imprezie była w podstawówce. Dlaczego 1/3 małżeństw się rozwodzi? Bo może. Kiedyś kobietę rozwiedzioną czekał społeczny ostracyzm, może nawet wyrzucenie z pracy za rozsiewanie demoralizacji, utrata przyjaciół i wsparcia rodziny. Dziś nikt nie zwraca na to uwagi. Że ludzie pochopnie decydują się na małżeństwo, święta racja, ale akurat zawsze tak było (odejmując czasy, kiedy młodzi nie mieli prawa o tym decydować bez zgody rodziców, co samo w sobie nie było takie głupie), tylko było też więcej nieszczęśliwych ludzi, którzy nie mogli się rozstać i po cichu się nawzajem zdradzali.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Cholera, chyba dojrzewasz, bo trzeci tekst pod rząd który przeczytałam i z którym całkowicie się zgadzam 🙂 (choć poprzedni był w sumie z 2014r-ten o artefaktach i białym domku na plaży ❤ aż chciałam krzyczeć-zaproś mnie choć na tydzień jak już spełnisz marzenie.. ot tak po prostu.. bez żadnych oczekiwań/podchodów/gierek/akcji damsko męskich.. jedynie dla zrobienia komuś ot tak po ludzku frajdy w jego przegranym życiu, w którym nigdy takiego domku mieć nie będzie, jak i wielu innych przyjemności.. ale jest dobrym człowiekiem z wartościami, tak kompletnie różnym od tego świata który opisujesz.. i pamięta Samantę, Sabrinę, a nawet Kajagoogoo i Shakina Stevensa.. i nawet tęskni za tymi czasami.. a zrozumieć potrafi nawet więcej niż to że mężczyźnie może się podobać "Gra o tron" i inne rzeczy:))
A trzeci tekst (pierwszy dziś przeczytany) to majowy o sukcesie. Smutne ale prawdziwe. Wprawdzie temat sukcesu osobiście mnie nie dotyczy, ale ze swoją naiwnością, głupią wiarą w ludzi i ich dobro, oraz z takimi nierealnymi "oczekiwaniami" jak np wspomniałam powyżej, tym bardziej cierpię zderzając się z rzeczywistością i TAKIM światem i TAKIMI ludźmi.. Może to dobrze że od wielu lat praktycznie nie poznaję bliżej ludzi, nie wychodzę niemal z domu, i ogólnie wegetuję wyłączona z normalnej egzystencji (cokolwiek uznamy za NORMALNE), bo dawno bym w łeb sobie szczeliła?:] A może przeciwnie-może wreszcie spotkałabym odpowiednich ludzi na swej drodze?? Bo niby dobro przyciąga dobro, uczynki wracają, bla bla bla…
Mam jednak wrażenie że wśród ludzi którzy mają pieniądze, sukces (w sferze zawodowo finansowej), tym trudniej o dobrych szczerych pomocnych bezinteresownych ludzi, którzy wiedzą co naprawdę jest ważne w życiu.. Choć pieniądze też niestety są ważne, a na pewno potrzebne w dzisiejszych czasach (acz nie równoważne ze szczęściem), bo bez nich to tylko kopa w dupę można dostać, a już zwłaszcza jak człowiek chory, słaby, nieobrotny etc.. To pewnie jeden z błędów, że gdy byłam piękna i młoda, to twierdziłam że kasa jest nieważna i kompletnie nie patrzyłam na facetów pod kątem portfela (nadal tego nie robię). Wręcz miałam do czynienia z niebieskimi ptaszkami, których to JA dokarmiałam, i potem przez kilka lat pragnęłam poznać "normalnych odpowiedzialnych panów z dobrą pracą i garniturem":)) No ale cóż.. Poznałam jedynie samotność czterech ścian. A poza Rodzicami nigdy nikt nic mi nie dał ani nic dla mnie nie zrobił. Za to zawsze mogę umierać z honorem że nie sprzedałam się nawet za dupę a co innego za cenniejsze duchowe wartości;]
Uff.. Zboczyłam niezamierzenie w jakieś wynurzenia. Wystarczy.
Pozdrawiam:)
Ps. Gdybyś tak jeszcze na tej wyspie czy gdzieś tam w tym białym domku gotował mi dobre rzeczy do jedzenia, to uznałabym że doczekałam raju i niech już wali się świat;P
Choć w sumie jedynie przez tydzień to warto by miejscowej kuchni spróbować. No ale jako mieszkaniec to może już byś opanował jej tajniki:) Tylko niestety coraz bardziej wysiada mi żołądek itp, więc jakbyś zechciał zrobić dobry uczynek i mnie zaprosić to spiesz się:))
Edit: Jak to czytam to aż sama się pukam w głowę 8) no ale ja naprawdę spontaniczna szczera naiwna zawsze byłam (i jak zaczynam pisanie to się rozpisuję), choć brzmi to może jak bajanie pacjenta Tworek oderwanego od rzeczywistości.
PolubieniePolubienie
„Te priorytety jakby się, kurwa, trochę rozjeżdżały.” 😀
„Jeśli coś jest wybaczone, to jest załatwione. Jeśli ciągle nie jest wybaczone, to będzie narastać między wami.” Właśnie tak powinno być. W innym przypadku dalszy związek nie ma sensu.
„Jeśli na początku jest słabo i ona daje niczym dziewica orleańska i Matka Polka chroniąca partyzanta, zamykając oczy i ku chwale ojczyzny, albo on rozpina rozporek i sypie się z niego co najwyżej kasa i naftalina.” Rozbawiłeś mnie tymi porównaniami 😀
„Ale żaden związek nie przetrwa, jeśli ludzie w nim nie potrafią ze sobą rozmawiać.” Najmądrzejsze zdanie z całego wpisu. Idealne podsumowanie!
PolubieniePolubienie
Ciekawe, że też zwróciłam uwagę dokładnie na te same wpisy 😀
PolubieniePolubienie
wszystko się zgadza…
po 1. Trzeba umieć rozmawiać bo niestety jak nikt nie rozmawia to c**j wie co się spodziewać czy przypadkiem nie jest tak super cudownie tylko przez 1 rok do akcji „dziecko” bo to najczęstszy powód rozstania osób około 25+
2. nie dopuścić do prawienia pieprzonych słodkości do końca swojego związku i na koniec skomentować ” obiecałeś że będziemy ze sobą do końca epoki internetu” – ” sorry, akurat o tym nie gadaliśmy” – albo wszystko jest jasne i kochamy się albo idziemy na wieczny kompromis co do koloru włosów i ścian a na koniec niezadowolenia żadnego z osób.
PolubieniePolubienie
Tych pytań nie trzeba zadawać po kolei i w sztywny sposób. Rozmowa ma być naturalna, ciekawe skąd to nastawienie o inwigilacji xD
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Litości, zabijasz mnie prawdą o kobietach : ” Poza tym kobiety nie szukają wymarzonego faceta. One często szukają jakiegokolwiek faceta, a później jak go już mają to chcą go przerobić na wymarzonego”. – lepiej nie można ująć prawdy o poszukiwaniu „faceta na stałe”.
PolubieniePolubione przez 1 osoba
ciekawy artykuł
http://arturtopolski.pl/zyworodka-leczy-syrop/
PolubieniePolubienie
Hmm , Panie P 🙂 Jestem ,mniej więcej ,w Pana wieku . Mój mąż jest moim pierwszy i jedynym partnerem . Poznaliśmy się mając 18 lat i jesteśmy 20 lat po ślubie . Zabłądziłam na tego bloga przez koleżankę . Poczytuję go trochę z ciekawości , trochę z przymrużeniem oka . Pyta Pan co biorą Ci którzy się nie kłócą . W naszym przypadku ? Absolutnie nic :)) Po ponad 25 latach potrafimy w dalszym ciągu śmiać się do rozpuku . Tak nam się trafiło 😀 A nieco poważniej w sprawie kłótni . Mój mąż kiedyś powiedział „nie sprowokujesz mnie ” i jest konsekwentny do bólu .Oczywiście , że początki były burzliwe. Teraz żyjemy sobie spokojnie , można by rzec zaściankowo, bez wojaży , bez dużych pieniędzy , bez zazdrości o siebie . Nauczyliśmy się tolerancji wobec siebie , mamy świat wspólny i odrębny , jeżeli tego potrzebujemy . I nie umiemy bez siebie żyć :))
PolubieniePolubione przez 1 osoba
A ja będąc z kolejnymi Kobietami zadawałem sobie 2 fundamentalne pytania:
1) czy chcę, by ta Kobieta była matką moich dzieci?
2) czy będę miał z Nią o czym rozmawiać na starość?
Te 2 pytania, mimo, że pozornie banalne, wiele tłumaczą,
Polecam. Mam zonę i 2-kę dzieci. Nie gadamy :]
PolubieniePolubienie
jestem z moim mezem prawie 13lat.pobralismy sie rok temu.racja jest,ze dobrze znac odpowiedzi twojej drugiej polowy na te pytania jeszcze przed slubem…
PolubieniePolubienie
„Te priorytety jakby się, kurwa, trochę rozjeżdżały.” ~
Uwielbiam charakterystyczne w twoich wpisach słowo „kurwa” wklejone w zdanie, wyróżnione dzięki temu jako podsumowanie konkretnej myśli.
Poza tym niechlujny i z pozoru przypadkowy zbiór słów których używasz tworzy coś, co czyta się lekko i z pewnym niedosytem. Niedosytem, który zaspokajam tylko kolejnym, kolejnym i kolejnym wpisem, po czym wycieńczona idziesz spać jak po dobrym seksie ‚umysłowym’. If u know, what I mean 😉
PolubieniePolubienie
Podoba mi się. Szczere pytania i odpowiedzi. Przydałoby się młodym ludziom na początku wspólnej drogi.
PolubieniePolubienie
Głowny problem dzisiejszych czasow: wszystkiego jest ZA DUZO! Mnostwo bodzcow nas otacza i chcemy coraz wiecej-panuje znieczulica. Kiedys ludzie mieli wiecej obowiazkow,bardziej sie szanowali.Nie zmienialo sie zony dlatego ze truje ciagle o pomoc w domu,jest grubawa albo ma pretensje,ze zamiast pomagac przy chorym dziecku facet woli imprezke z kolegami.Zyjemy w czasach mamin synkow i egoistow,ktorzy bawia sie do 40stki.Milion razy juz widzialam jak faceci szanuja zołzy,puszczalskie i manipulantki-potem płaczą,ale jak sie trafi dobra,wierna dziewczyna-to jest G warta,NUDA! Kobiety sa w stanie zmienic caly swoj swiat dla facetow,a WIEKSZOSC z nich chce poprostu drugiej mamusi ktora sie nie wtraca i nie przeszkadza w zabawie. Pytanie typu ‚czy pozwolilabym na spotkanie z jego ex?’-chyba zarty,a po jaka cholere? to wcale nie jest sprawdzian z zazdrosci,to jest jakas chora sytuacja.
Ludzie sa nieobliczalni. Ja kiedys pozwolilam,zeby moj facet chodzil na imprezy gdzie chodzila jego kolezaneczka (tak,zwykla kolezanka-bez szans na zwiazek z obydwu stron) .Potem zwiazal sie ze mna i zaczal sie horror- nękanie przez nia na fb,wstawianie starych fot razem z nim na fb,dziwne podchody, sledzenie nas po calym miescie,celowe stawanie pod jego nosem na imprezach,proba wygryzienia mnie ze stanowiska pracy- tak,ja to widzialam,ale on oczywiscie CHCIAL BYC MILY DLA KOLEZANKI-to ja bylam psychiczna,zla i zazdrosna.Kosztowalo mnie to wiele zalaman nerwowych.Takze jesli ktos stawia przede wszystkim na wygode,luzik i nie chce zadnych poswiecen dla drugiej osoby to niech najlepiej bedzie sam.
PolubieniePolubienie
Bardzo podoba mi się ten wpis. Bardzo dobrze ujęte. „Zyjemy w czasach mamin synkow i egoistow,ktorzy bawia sie do 40stki.Milion razy juz widzialam jak faceci szanuja zołzy,puszczalskie i manipulantki-potem płaczą,ale jak sie trafi dobra,wierna dziewczyna-to jest G warta,NUDA! Kobiety sa w stanie zmienic caly swoj swiat dla facetow,a WIEKSZOSC z nich chce poprostu drugiej mamusi ktora sie nie wtraca i nie przeszkadza w zabawie.” Mam takie samo zdanie. Niestety dotknęło mnie to osobiście. Gdy był zdradzany na lewo i prawo przez swoją młodziutką ex która jest tyupową manipulantką, imprezowiczką nie stroniącą od alkoholu i innych używek to po rozstaniu płakał przeżywał i nie mógł się pozbierać, ale ja która się stara, nie zdradza, dba o dom , o niego nie raz usłyszałam że jestem dziwką szmatą że ma mnie dosyć …. taka wdzięczność i szacunek za to że chciało się dobrze dla drugiej osoby…
„Pytanie typu ‚czy pozwolilabym na spotkanie z jego ex?’-chyba zarty,a po jaka cholere? to wcale nie jest sprawdzian z zazdrosci,to jest jakas chora sytuacja.” Dla mnie też to jest chora sytuacja. Nie zgodziłabym się. Nie widzę podstaw do tego.
Pozdrawiam
PolubieniePolubienie
Z jednej strony ciężko się nie zgodzić, że zbyt wiele ludzi jest obecnie zbyt wygodnickich i ciężko im pojąć, że związek to również kompromisy, a nawet wyrzeczenia.
Z drugiej strony, chyba Wam się pomieszały pojęcia. Mojemu wczesnemu chłopakowi zdarzało się nazwać mnie szmatą za nic, ale byłam młoda i głupia i zajęło mi 3 lata, zanim wyszłam i nie wróciłam. Teraz nigdy bym sobie na to nie pozwoliła, po pierwszej takiej akcji do widzenia. Przy obecnym partnerze (powtórzę, PARTNERZE), nie „dbam” o dom, dbamy o niego jak i dzieci oboje. Każde z nas ma oczywiście inne predyspozycje i inne preferencje, także to nie jest tak, że każde musi odbębnić równo 50%, ale jeśli jedno z czas czuje, że to drugie trochę zaniedbało ostatnio wspólne obowiązki, to wyjaśniamy to od razu (tak, czasem w kłótni, ale te kłótnie są „zdrowe”, w sensie wyrażania swoich emocji, a nie obrażania drugiej osoby).
„„Pytanie typu ‚czy pozwolilabym na spotkanie z jego ex?’-chyba zarty,a po jaka cholere? to wcale nie jest sprawdzian z zazdrosci,to jest jakas chora sytuacja.” Dla mnie też to jest chora sytuacja. Nie zgodziłabym się. Nie widzę podstaw do tego.”
POZWOLIŁABYM?! A co ja jestem szeryfem i go zamknę na noc w pokoju? Człowiek jest dorosły, robi co chce. Mogę co najwyżej zwrócić uwagę, że pewne rzeczy są dla mnie niekomfortowe, a on może podjąć decyzję, że z nich zrezygnuje, albo mi je wyjaśni. Mój partner i jego była żona są dobrymi przyjaciółmi, spotykamy się czasem we wspólnym gronie. Z jednym z moich byłych współpracowaliśmy razem nad projektem i spotykaliśmy się też sami lub wspólnie. Swoją drogą, dobre relację z byłym partnerem, pomijając związki toksyczne, so raczej zdrowym objawem i dobrym znakiem na naszą wspólną przyszłość. Ktoś kto o wszystkich byłych potrafi mówić tylko źle, zwykle nie zauważa swojej roli w degradacji związku, i nie zauważy tej roli również gdy nasz związek będzie przechodził problemy.
PolubieniePolubienie
Zgadzam się z artykułem. Byłam rok w związku, który zakończyłam z powodu niekompatybilności w odpowiedziach na te pytaniach. On muzyk ja lekarz. On niestabilny finansowo, może wyjechać na koncert do USA z dnia na dzień – ja szukająca stabilizacji. On za 5 lat nie wiadomo gdzie, wynajmując apartament nie oszczędzając ani grosza, albo w podróży w celu poszukiwania sensu życia. Ja za 5 lat kupująca dom i wyjeżdżająca na wakacje z dziećmi. On nie chciał dodatkowych problemów czyli nie chciał dzieci ABSOLUTNIE. W sumie to on byl jak dziecko takze powinnam sie zadowolic 😔 Podczas próby naprawy tego związku kłótnie płacze i ciche dni. Nie da się kogoś zmienić. Taka moja rada: taki związek należy zakończyć. Chciałam być sama, chciałam odpocząć od infantylnych mężczyzn. Po tygodniu przypadkiem spotkałam moją nową miłość 💗. Na pierwszych randkach zadałam te pytania i wiele innych. Jak na razie buduję związek na podstawie wspólnych dążeń i marzeń i jestem szczęśliwa. 😘 Czasami lepiej być samemu niż w nieadekwatnym związku, ale jesli na drodze staje miłość to jest jeszcze lepiej. 💙
PolubieniePolubienie
Ciekawy tekst.
PolubieniePolubienie
Ja pitole. Ja jestem szczęściara. Na prawdę. To co piszesz dotyczy osób niedojrzalych. Miłość to decyzja na całe życie. I dla mnie zrezygnować z czegoś, gdyby taka była sytuacja to nie problem. Poza tym, można znaleźć zamiennik. Jeszcze kwestia tego, że teoretycznie rysujesz demona, a w praktyce wspólnymi siłami można wiele rzeczy poskładać (i to z chęcią) i czasem pewne zaakceptować. To nie jest problem. Trzeba tylko wiedzieć czego się chce, nawet w momencie kiedy życie/miłość weryfikuje nasze priorytety. Phi ale Ty wydziwiasz. Kobiety Ci trzeba…
PolubieniePolubione przez 1 osoba
Jeżeli miłość do czegokolwiek nie jest dla Ciebie wystarczająca. A właśnie z niej wszystko wypływa….to ja piernicze. Twoja pasja czy hobby, już sama nie wiem, to szereg kompromisów, czasem i nie wygodnych dla Ciebie. Jakieś wyrzeczenia to przyniosło. A w związku już tego nie potrafisz? Potrafiłby żyć z kim o innych pogladach politycznych, religijnych itd?
Jesteś zdolny do marudzenia. A tekst naładowany: „ja” swoje” swoją” „moje”. Te Ego bije po oczach. Ja bardzo lubiłam patrzeć, tak z boku, jak moj partner rozmawia z ludźmi, jak się z nimi obchodzi. W jaki sposób ich traktuje w gorącej dyskusji. Jak z serca,choć miał uraze, komuś pomógł i jeszcze się z tego cieszył. Jak obchodził się ze mną.Do dzisiaj nie robi problemów z takich pierdol jak w.w poglądy. A Ty juz tak.I potrafi sobie dobrze dawać radę bez przodujacego,, Ja”. Nie przekonuje mnie mężczyzna, który za dużo krzyczy „ja”. Nie przekonuje mnie konformista. Ty swoją postawa zniechecasz do związków. Rysujesz karykature związku. Niszczysz na wstępie to, co mogło być piękne…
PolubieniePolubienie
śmierć za śmierć , jeśli to przeczytasz Twoi rodzice umrą w ciągu 1 miesiąca. Nie wierzysz? – to dlaczego Krzysztof – 36 lat umarł 25 Grudnia – powodu nie określili.Możesz tego uniknąć wysyłając to na 25 pytań. Sorki , ale nie chce ryzykować… :((
PolubieniePolubienie
Miłość wszystko zwycięży
PolubieniePolubienie
Jeśli chcesz, aby Twój ex kochanka do wyszukiwania (GREAT MUTABA) na necie jest rzucającego zaklęcie miłości, który może zwracać ex kochanka do Ciebie
PolubieniePolubienie
Posmutnialam. Z wielu powodów. Ale chyba najważniejszy to ten, że szkoda, że to tak nie działa, że czytasz i cyk. Już się stosujesz. Raczej jesteś jak kolega z pierwszej opowieści, ciągle te cycate i tipsy…
Uwielbiam Cie czytać.
PolubieniePolubienie
Tekst momentami fajny. Ale niestety autor może nieświadomie, ale jednak uprzedmiatawia kobiety, niby opisując jedynie sytuacje innych, albo chowając się za poszukującego partnerki kolegę, co to patelnią dostał ( tak bez powodu?) i pisząc, oczywiście „tak tylko dla żartu” do czego kobieta jest potrzebna mężczyźnie….. I tak sobie myślę jak ów kumpel autora wygląda, jeśli to w ogóle istniejący kumpel…., a nie postać fikcyjna nacechowana wyobrażeniami piszącego….😉 co robi, jakie ma zasoby, nie mówię tylko o finansowych😂, że opisuje siebie jako gwiazdora, któremu każda kobieta (a szczególnie tłum mężatek) marzy robić dobrze od rana do wieczora i w nocy tyż. Na wysokich szpilkach najlepiej 😉 i że to takie naturalne, bo z pewnością kolejne cycate lale do loda stoją już w kolejce pod blokiem…. W wysokich szpilkach of cors i półnagie na śniegu. A gdzieś w tekście jest co tam szanowny autor lub Jego szanowny kolega robią dla przedmiotów swego pożądania ? Co mają do zaoferowania oprócz uniesionej wzwodem kołdry? Albo lepiej czego nie robią… ? Tekst niby o innych, pytania fajne, ma jednak dla mnie mega szowinistyczny wydźwięk.
PolubieniePolubienie
Zgadzam się, po przejrzeniu bloga niestety okazuje się, że takie podejście towarzyszy większości wpisom. Być może Autor obraca się w takim towarzystwie, niemniej można by nieco lepiej nakreślić psychikę, pragnienia czy sytuacje dotykające kobiet zamiast sprowadzać wszystko do robienia lodów, cycków i szeroko pojętych ,,prawd”. Miło wiedzieć, że nie tylko a mam takie wrażenie 🙂
PolubieniePolubienie
Przeklęty/Błogosławiony niech będzie dzień w którym każda żyjąca istota może bez odpowiedzialności wskazywać każdej innej ” ‚NAJSŁUSZNIEJSZĄ’ DROGĘ” jak być szczęśliwym, objawione prawdy etc. Rok 2021 to rok w którym wiele osób powinno zamknąć się w ciszy i zastanowić przede wszystkim nad sowimi własnymi doświadczeniami, problemami i ich pochodzeniem. Wystarczy temu światu już „celebrytów” i ich prawd „objawionych” prowadzących ludzkość do szczęścia. Pozdrawiam Z Serca.
PolubieniePolubienie
p.s. Z góry proszę o wybaczenie literówek (o ile wyrozumiałość względem ułomności drugiego człowieka, jeszcze w tym czarno-białym świecie, ludzi bez skazy, jeszcze istnieje).
PolubieniePolubienie